อันนี้น่าจะเป็นภาคต่อมาจาก ขายของไม่ได้ทำยังไงดี

เมื่อคราวที่แล้ว เราพูดถึงเรื่อง “ลูกค้าเป็นใคร” กันไปแล้ว ทั้งลูกค้าที่อาจจะซื้อสินค้าให้กับตัวเอง และให้กับคนอื่นๆ ประเภทว่าคนใช้ไม่ซื้อ คนซื้อไม่ได้ใช้

แต่ไม่ว่าจะซื้อไปใช้เองกินเอง หรือซื้อไปให้คนอื่น ถึงแม้จะเป็นแบบนั้น แน่นอนว่าเค้าต้องมีอะไรในใจอยู่แล้ว อะไรในใจของลูกค้าเนี่ย เป็นสิ่งที่แม่ค้าพ่อขายต้องไปหาเหตุผลที่แท้ทรูมาว่า “ทำไมต้องซื้อสินค้าของเรา” หรือเขาจะคิดอะไรก่อนจะซื้อ เพราะแน่นอนว่า เขาต้องได้ประโยชน์ ไม่ว่าทางใดก็ทางหนึ่ง

…ซื้อให้คนอื่น ได้หน้า ได้ใจ ได้ส่งความรัก ความห่วงใย

…หรือซื้อให้ตัวเอง ก็จะได้ประโยขน์ กินอิ่ม สุขภาพดี ลดเวลา ฯลฯ

มาคราวนี้ เรื่องที่เราต้องคิดต่อไปอีก คือ “ลูกค้าอยู่ที่ไหน”

มาชวนคิดอีกละ….

คนจะแต่งงาน เค้าจะอยู่ที่ไหนกัน ถ้าเราต้องการขายของให้กับคู่รักที่กำลังจะแต่งงาน เราจะไปส่งต่อของเหล่านี้ให้ใครได้บ้าง จะเป็นคู่รักที่ไปดูสถานที่จัดงานแต่งงานดีมั้ย จะเป็นสตูดิโอถ่ายรูปที่คู่รักจะไปถ่ายรูปพรีเว็ดดิ้งกัน หรือไปหาออแกไนเซอร์จัดงานแต่งแบบครบวงจร หรือจะเป็นร้านที่รับผลิตและจำหน่ายของชำร่วยไปเลยดี

เราอยากได้ลูกค้าที่เป็นคนชอบกินขนม จะไปหาลูกค้าตรงไหนได้บ้าง ร้านขนม ร้านกาแฟ คนที่ติดตามเพจขนม คนที่ชอบดูวิธีการทำขนม คนที่ไปเรียนวิธีการทำขนมตามสถาบันสอนทำอาหารหรือขนมต่างๆ

เวลานึกใส่ความรู้สึกลงไปเยอะๆ ว่าเราเป็นลูกค้า แบบนี้ๆ จะไปหาของประเภทนี้แบบนี้ หรือว่ามีความสนใจในสิ่งนี้ (หมายถึงสินค้าของเรา) เขาอยากจะไปหาได้สินค้า/สิ่งนี้ได้จากตรงไหน

ถ้าแยกได้กว่านั้น แยกเป็นการเจอสินค้าในชีวิตจริง เช่น ร้านค้า สถานที่ที่เกี่ยวข้อง งานออกร้านหรือออกบูธที่ลูกค้าน่าจะไปเดิน ห้างที่เขาชอบไป  กับการเจอสินค้าในโลกเสมือน เช่น เจอรูป เจอสินค้า หรือเจอข้อมูล ในอินเทอร์เน็ต ลูกค้าของเราน่าจะไปหาข้อมูล หรือติดตามใคร อยู่บนเว็บไซต์ ช่องยูทูป หรือเพจเฟซบุ๊ค ชอบใช้เวลาอยู่ในแอพพลิเคชั่นไหนมากกว่ากัน ยิ่งถ้าตอบได้มากเท่าไหร่ เราจะรู้ว่า “ลูกค้าอยู่ตรงไหน” ทั้งในโลกจริงและโลกเสมือน

เรื่องหน้ามาต่อกันด้วย “สร้าง (ว่าที่) ลูกค้า แล้วหาตัวให้เจอ”

-นิธิ-